Een curriculum waarin gedegen vakkennis centraal staat, in plaats van louter generieke vaardigheden. Het onderwijsprogramma legt de nadruk op essentiële feiten en concepten, zodat leerlingen een brede en stevige kennisbasis opbouwen.

Vakkennis is essentieel voor effectief leren en gelijke kansen. Een kennisrijk curriculum leidt tot betere leerresultaten en bevordert kansengelijkheid. Alle leerlingen krijgen toegang tot cruciale kennis, wat vooral achterstandsleerlingen vooruithelpt.

Voorkennis in het langetermijngeheugen fungeert als een ‘motor’ voor nieuw leren. Het bundelt losse informatie tot gehelen ("chunking"), waardoor het beperkte werkgeheugen minder belast wordt. Hoe meer voorkennis, des te makkelijker begrijpen en onthouden leerlingen nieuwe stof.

Ons brein slaat kennis op in schema’s – georganiseerde netwerken van informatie. Nieuwe informatie haakt makkelijker aan bij bestaande schema’s, wat het begrijpen versnelt. Een goed opgebouwd kennisnetwerk helpt leerlingen om nieuwe leerstof efficiënter te verwerken.

Voorkennis maakt diep tekstbegrip mogelijk. Wie veel weet over een onderwerp, kan verbanden leggen en woorden beter interpreteren. Rijke achtergrondkennis en woordenschat vormen samen een sterke basis voor begrijpend lezen.

Niet per se. Kennis vergroot het competentiegevoel (je snapt meer), maar garantie op motivatie is er niet. Ook autonomie en verbondenheid moeten vervuld worden. Zonder boeiende didactiek en eigenaarschap maakt kennis op zich leerlingen niet vanzelf enthousiast.

‘Leren leren’ werkt alleen in context van inhoud. Algemene studievaardigheden hebben weinig effect als ze vakloos worden onderwezen. Pas wanneer leerstrategieën binnen vakkennis worden geoefend en toegepast, ontwikkelen leerlingen daadwerkelijk vaardigheden om zelfstandig te leren.

Kennis en vaardigheden zijn geen tegenpolen maar versterken elkaar. Een brede kennisbasis voedt vaardigheden als kritisch denken en creativiteit. Leerlingen kunnen pas probleemoplossend en innovatief zijn als ze voldoende feiten, concepten en voorbeelden paraat hebben.

Inhoudelijke rijkdom, coherentie en helderheid. Het curriculum moet rijke, diepgaande leerstof bieden, logische samenhang tussen onderwerpen aanbrengen en een duidelijke opbouw hanteren. Zo begrijpen leerlingen hoe kennisgebieden samenhangen en bouwt elk thema voort op eerder geleerde stof.

Door alle leerlingen een gedeelde kennisbasis te bieden. Kinderen uit minder kennisrijke milieus zijn afhankelijk van school om algemene kennis op te doen. Een curriculum vol gemeenschappelijke kennis werkt nivellerend: het verkleint verschillen en geeft iedere leerling vergelijkbare startkansen.

Bij voorkeur formatief in plaats van alleen summatief. Minder nadruk op cijfers en eindtoetsen, meer op tussentijdse feedback die het leerproces ondersteunt. Formatieve evaluaties geven inzicht en sturen het leren bij, zonder voortdurende toetsdruk.

Hanteer een vaste kern aan kennis voor iedereen, maar varieer de leerroute. Wat geleerd moet worden staat vast, alleen hoe kan verschillen. Werk met verschillende niveaugroepen, projecten of keuzemogelijkheden. Zo bereiken alle leerlingen de kerndoelen, elk via een pad dat bij hen past.

Door vakken te verbinden in thema’s en spelenderwijs te werken. Jonge kinderen leren het best in rijke contexten. Denk aan taalonderwijs rond prentenboeken en verhalen, geïntegreerd met wereldoriëntatie, spel en creativiteit. Directe instructie blijft belangrijk, maar altijd ingebed in betekenisvolle situaties.

Door projectmatig en flexibel te werken op basis van vakkennis. Houd vast aan kerninhoud per vak, maar laat de aanpak variëren. Bijvoorbeeld: combineer theorie met praktijkprojecten, laat leerlingen in verschillende groepen samenwerken en bied keuzeruimte. Zo blijft de stof uitdagend én relevant.

Een centrale rol als gids. De leraar geeft structuur én brengt flexibiliteit: hij zorgt dat de kernkennis aan bod komt, maar past de aanpak aan de klas aan. Leraren brengen met uitleg, voorbeelden en enthousiasme de leerstof tot leven, en ondersteunen leerlingen met differentiatie en motivatie waar nodig.

Door het te zien als fundament, niet als keurslijf. Een kennisrijk curriculum geeft richting met vaste kerninhoud, maar moet scholen en leraren ook ruimte bieden. Balans is cruciaal: naast duidelijke leerdoelen blijft er vrijheid om in te spelen op interesses, actualiteit en leerlingbehoeften.

Waarschijnlijk niet in die extreme mate. Het beeld van onderwijs dat vakkennis vergat, lijkt overdreven. Veel scholen bleven wel degelijk kennisgericht werken. De situatie was genuanceerder dan een simpele tegenstelling “kennisrijk” versus “kennisarm” doet vermoeden.

De sociale en motivationele kant. Leren wordt vaak gepresenteerd als een cognitief proces. Aspecten als samenwerken, relaties en intrinsieke motivatie (autonomie, competentie, verbondenheid) komen nauwelijks aan bod, terwijl deze mensfactoren cruciaal zijn voor betrokken en duurzaam leren.

Minder stevig dan het lijkt. Vaak wordt gewezen op dalende PISA-scores, maar daarbij passen kanttekeningen. PISA-data zijn lastig te interpreteren en vooral correlationeel. Zonder kritische analyse daarvan is het verband tussen kennistekort en lagere prestaties niet hard bewezen.

Nee, dat is een vals dilemma. Alsof het óf kennis of plezier kan zijn. Goed onderwijs verenigt beide: een stevige kennisbasis én inspirerende didactiek. Structuur en vrijheid, feiten en creativiteit gaan hand in hand voor een rijk leerklimaat.

Daarmee bedoelen sociologen disciplinegerichte, diepgaande kennis die verder reikt dan alledaagse ervaring. Het is “de beste kennis” uit vakgebieden zoals wetenschap, geschiedenis en taal. Alle leerlingen toegang geven tot zulke krachtige kennis vergroot hun begrip van de wereld en hun kansen.

Nee, kennis is onmisbaar maar niet voldoende. Uiteindelijk streven we naar leerlingen die zich breed ontwikkelen: die nieuwsgierig zijn, verantwoordelijkheid nemen en de wereld verbeteren. Daarvoor heb je een stevige basis aan kennis nodig, én aandacht voor motivatie, karaktervorming en sociale vaardigheden.

Surma, T. , Kirschner, P. e.a. (2025) Kennisrijk kansrijk. Naar een onderwijscurriculum voor diepe denkers. Tielt: Uitgeverij Lannoo

Last, B. (2025). Boekrecensie 'Kennisrijk kansrijk' - Over het kennisrijk curriculum, motivatie en 'leren leren'. Gepubliceerd als LinkedIn artikel.